آه درختم،
درخت عمرم برگ برگ شد
دوباره فصل خزان،فصل مرگ شد
اما ، یگانه برگی مانده
برگ عشق است، که بر پا مانده
این درخت عاری از شاخ و برگ
پله پله می رفت به ملا قات مرگ
لشکر عشق آمد و مرگ پر گرفت
آن درخت عاری از برگ ،زندگی سر گرفت
درخت مرده زنده شد،باز شکفت
برای جدالی دوباره با مرگ شکفت.
